Η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα φαίνεται πως έχει χάσει την ισορροπία της και ξεφεύγει από το πνεύμα και γράμμα του νόμου, επιβάλλοντας ποινές που δεν ανταποκρίνονται στα στοιχεία της αντίστοιχης δίκης, ούτε και στην αλήθεια. Πρόσφατα στην Πάτρα δικάστηκαν 27 άνθρωποι σε φυλακίσεις από 3 έως 6 χρόνια στην υπόθεση της «Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας», αν και ο εισαγγελέας είχε ζητήσει την αθώωση όλων, γιατί όπως είπε, δεν υπήρξε καμία απολύτως εγκληματική πράξη.
Δεν "φαγώθηκαν" χρήματα, δεν δόθηκαν δάνεια χωρίς εμπράγματες εξασφαλίσεις, δεν διακινήθηκε μαύρο χρήμα. Γιατί αυτές οι ποινές; «Θα αθωωθείτε στο Εφετείο», είπε ενώπιον του ακροατηρίου ο Δικαστής που τις επέβαλε!
Με μια αντίστοιχη λογική επιβλήθηκαν ποινές έκτισης φυλάκισης σε τέσσερις ανθρώπους για την υπόθεση στο Μάτι. Και εδώ θα γίνουν αναιρέσεις και οι άνθρωποι θα δικαιωθούν και δείτε γιατί: Δεν αναγνωρίστηκε σε κανέναν το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου, ενώ το είχαν όλοι! Πως γίνεται αυτό, μπορεί να μας το εξηγήσει κανείς;
Επίσης οδηγούνται στη φυλακή διότι λέει, «είναι επικίνδυνοι να επαναλάβουν τα εγκλήματα τους». Πως να τα επαναλάβουν αφού έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους; Θα τα επαναλάβουν νοερώς; Σε μια περίπτωση δε, πρωτοδίκως ο ένας από τους τέσσερις κατηγορούμενους, είχε αθωωθεί πλήρως. Πώς γίνεται με τα ίδια ακριβώς στοιχεία τώρα να φυλακίζεται;
Πίσω από αυτές τις ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΠΟΙΝΕΣ, υπάρχει δυστυχώς μια πρωτοφανής συγκάλυψη της αλήθειας. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να πιστέψει ότι αν στη θέση των τεσσάρων φυλακισμένων στο Μάτι ήταν τέσσερις άλλοι, δεν θα είχαμε θύματα; Όλα θα είχαν γίνει ακριβώς όπως έγιναν. Κανείς στην Ελλάδα δεν μπορεί να βάλει το Δημόσιο των κομματικά προσληφθεντων να δουλέψει. Θα το έκαναν αυτοί οι τέσσερις;
Κανείς δεν βλέπει, ότι ο αληθινός εγκληματίας είναι ΣΥΝΟΛΙΚΑ το κομματικό κράτος της μεταπολίτευσης, που μέσα από τις ρουσφετολογικές προσλήψεις και την ατιμωρησία, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όλα τα σχέδια είναι μόνο στα χαρτιά, στην πράξη δεν ισχύει τίποτε (εξαιρώ μόνο το 112).
Το μπάχαλο στο Μάτι, είναι ίδιο με το μπάχαλο στην Ηλεία το 2007 και στη συνέχεια με το μπάχαλο στα Τέμπη. Και στις τρεις περιπτώσεις έχουμε τον ίδιο ένοχο: Το βάρβαρο κομματικό κράτος, που λειτουργεί παντού επικίνδυνα.
Για το Μάτι τώρα, είναι λυπηρό να βλέπεις χαρά για τις ποινές και καθολική την αποδοχή αυτής της ψευδούς επιβολής ποινών από τα ΜΜΕ. Για μια ακόμη φορά, έχουμε και πάλι κρύψει τον αληθινό ένοχο που είναι το κράτος της μεταπολίτευσης. Η δε Δικαιοσύνη έχει πια αναλάβει να συγκαλύπτει (προσωρινά) την αλήθεια, υπέρ του σαθρού πολιτικού συστήματος, μόνιμα υπεύθυνου για κάθε τραγωδία.
