«Αντίτιμον υγείας»

Τετάρτη, 15 Δεκέμβριος 2021 16:42 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Οι πολιτικοί, όλοι οι πολιτικοί ζούνε σ’ έναν άλλο κόσμο. Παίρνουν ένα ύφος ότι κάνουν πάντα το σωστό, ενώ τίποτα δεν είναι βέβαιο και απόλυτο. Το λεξιλόγιό τους δεν έχει μέσα του πουθενά διαλεκτικότητα, διδακτικότητα, καίτοι οι πολιτικοί, οι νομοθέτες πρέπει να είναι πρώτα παιδαγωγοί, όπως ήσαν στην αρχαιότητα. Σήμερα, εδώ και αλλού τίποτα απ’ αυτά λες και είναι θεοί. Τους βλέπεις και αναρωτιέσαι πώς καταντούν οι άρχοντες! Και ένας σοφός άνθρωπος ή απλώς φρόνιμος, συνετός, μετρημένος και λογικός ποτέ δεν μπορεί να γίνει σήμερα πολιτικός. 

Δείτε την ιστορία με τον κορονοϊό πόσο μας ταπείνωσε. Και τούτοι ψάχνουν το Σύνταγμα, αν είναι παράνομη η στέρηση της ελευθερίας, τα πρόστιμα. Το κόψιμο της σύνταξης ή του μιστού κατά 100 € το μήνα γιατί δεν εμβολιάστηκαν και τόσα άλλα. Και άλλοι το λένε σωστό, άλλοι λάθος. Και ανώτατοι δικαστικοί του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφασίζουν πως είναι συνταγματική η στέρηση της ελευθερίας και της σύνταξης κατά 100 €, που τη λένε αντίτιμον υγείας. Και αυτά ανώτατοι δικαστικοί. Βρισκόμαστε σε πλήρη παρακμή, αφού για να δικαιολογούν τις πράξεις τους αλλάζουν ως και τη σημασία των λέξεων, όπως έκαναν κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και γράφει ο Θουκυδίδης: «τὴν εἰωθυΐαν ἀξίωσιν τῶν ὀνομάτων ἀντήλλασσαν ἐπὶ τῇ δικαιώσει» δηλαδή για να δικαιολογούν τις πράξεις τους αλλάζανε την καθιερωμένη σημασία των λέξεων. Όπως τώρα η στέρηση της σύνταξης λέγεται αντίτιμον υγείας. Πραγματικά ηλίθιοι οι άνθρωποι. Και είναι όλοι τούτοι σπουδαγμένοι, τρομάρα τους, σε ονομαστά εγχώρια και ξένα πανεπιστήμια και καθηγητάδες πανεπιστημίου και δικαστικοί και γιατροί, και ψάχνουν το Σύνταγμα αν είναι παράνομα ή μη αυτά που κάνουν. 

Ρώτησε κάποιος τον κ. Πικραμένον, αντιπρόεδρον της κυβερνήσεως και άλλοτε Πρόεδρον Ανωτάτου Δικαστηρίου της Χώρας, περισσότερο ως νομικόν, αφού οι νομικοί κυρίως ακολουθούν την αρχή της σταθμίσεως των αγαθών, για το ποιό είναι ανώτερο αγαθό. Η ζωή ή η ελευθερία; Και ο κύριος αντιπρόεδρος, ανώτατος δικαστικός σάστισε, τα έχασε και έλεγε… Για να δικαιολογήσει δε αυτά που έλεγε, είπε πως του ζητούν να συγκρίνει ανόμοια πράγματα. Τέτοια ξεφτίλα. Και ας έκανε πάντα στη ζωή του ως δικαστικός σύγκριση αγαθών. Αλλά τί να ειπεί; Ότι μεταξύ ελευθερίας και ζωής ανώτερη είναι η ζωή την οποίαν υποτίθεται προστατεύουν μ’ αυτά τα μέτρα που παίρνουν;

Και αν έτσι απαντούσε, τότε ο άλλος θα ξαναρωτούσε: Τί να την κάνω τη ζωή, τί τη θέλω όταν είμαι μέσα στη σκλαβιά; Όταν ζω δίχως ελευθερία; Και πού πάει εκείνο που έλεγε ο Ρήγας «καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή / παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»; Ή ο μέγας Σολωμός και τόσοι άλλοι; Αλλά αυτά είναι (υ)ψηλά ή ψιλά γράμματα και ο νομικός αντιπρόεδρος στρίβει. Τί να πει κανείς;

Και επιτέλους τί είναι το Σύνταγμα που κάτι τέτοιοι το φτιάξανε και πρέπει να το ακολουθούμε; Εδώ το Σύνταγμα έχει διάταξη καταισχύνη περί ανευθυνότητος υπουργών και τη λέει «περί ευθύνης», που και οι ίδιοι οι πολιτικοί καίτοι απερίφραστα έχουν καταδικάσει, στέκει αγέρωχη εκεί, και διάταξη περί ασυδοσίας, συγνώμη ασυλίας βουλευτών, και οι κύριοι αυτοί δεν δέχονται τη δικαιοσύνη της πατρίδος, μόνο νομοθετούν για μας τους άλλους. Και πού πάει η πλατωνική ρήση ότι «η δικαιοσύνη είναι ο μεγαλύτερος και ο καλλίτερος καθαρμός; Και όποιος δεν δέχεται τη δικαιοσύνη της πατρίδος του έστω και αν είναι ο Μέγας Βασιλεύς των Περσών, ακάθαρτον και απαίδευτον και αισχρόν να τον λογαριάζετε»; Πού πάνε όλ’ αυτά; Γιατί δεν τα κολλάνε στο κούτελο της Βουλής να τα βλέπουν μέρα νύχτα παρά καταργούν τα αρχαία ελληνικά απ’ τα σχολειά, λέγοντας ότι είναι άλλη γλώσσα και νεκρά και η αριστεία ρετσινιά; Και επιτέλους, ξαναλέω, τί είναι το Σύνταγμα κι αυτοί που το έφτιαξαν; Γεννηθήκανε θεοί; Μα, αυτό είναι το δικαιϊκό μας σύστημα ακούμε να λένε. Αυτό λέω τόσην ώρα. Αυτό είναι. Ποιός είπε όμως ότι το δικαιϊκό αυτό σύστημα είναι δίκαιο; Είναι νόμος αυτός ή υπόνομος; Εδώ ο κάθε άνθρωπος είναι άλλο πράγμα. Έχει καμμιά παράγραφο το Σύνταγμα για την ψυχή του ανθρώπου; Και από τη στιγμή που κάποιος δεν σου κάνει κακό δεν έχεις κανένα δικαίωμα να επιβάλλεις ποινή. Και όμως εσύ ο εξουσιαστής επιβάλλεις. Στερείς το δικαίωμα της εργασίας και του μιστού για εργασία από γιατρούς και νοσηλευτές που μέχρι χτες ήσαν πρώτοι στη μάχη.

Για το κοινό καλό, λένε ακόμα. Όμως αλήθεια, κοινό καλό είναι η σκλαβιά; Και ενδιαφέρονται τάχα μην πεθάνουν οι γέροι; Αλλά πεθαμένους στους δρόμους δεν είδαμε. Τί πανδημία λοιπόν είν’ αυτή; Διότι πανδημία θα πει να πέφτουν στους δρόμους οι άνθρωποι όπως στην κατοχή. Αλλά τρελάναμε τον κόσμο με τις υπερβολές κι αυτά στηλιτεύω. Τα αντιφατικά, παράλογα, επηρμένα, αλαζονικά, ψευδή και εκβιαστικά. Την παλιανθρωπιά που την έκαναν επιστήμη. 

Δεν μπορώ να χωνέψω ότι συγκατοικώ πάνω στο μοναδικό άστρο, που περιφέρεται στο χάος και είναι το μόνο που έχει ζωή, με ηλίθιους. Που σαν τα κακά σκυλιά γαβγίζουν για το κόκκαλο, για το χρήμα. Ότι το «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» έγινε στην εποχή μας «πάντων ανθρώπων μέτρον χρήμα». Ότι όλα είναι πλέον συμφέρον και τίποτ’ άλλο, και ο θάνατός σου η ζωή μου. Και τώρα καταλαβαίνω γιατί γίνονται εμφύλιοι πόλεμοι. Έναν ήρεμον άνθρωπο να τον ενοχλούν και να τον ταπεινώνουν τόσο πολύ ώστε να λέει «ως εδώ και μη παρέκει». 

Στο χωριό μου της ορεινής Γορτυνίας σε ύψος 1050 μέτρα, άλλοτε κεφαλοχώρι 1100 κατοίκων – στην απογραφή του 1951 είχε 872 – σήμερα υπάρχουν 22 γέροντες μόνο, ο ένας στη μια γειτονιά κι άλλος στην άλλη, εκατό και διακόσια μέτρα μακρυά ο ένας απ’ τον άλλον, που δεν βγαίνουν έξω να ειπούν «καλημέρα» ο ένας τ’ αλλουνού. Όμως αυτό δεν απασχολεί τους εξουσιαστές, αλλά επεμβαίνουν στη συνταξούλα των ανθρώπων των 335 € το μήνα και του κόβουν τα 100 €. Και εδώ ξεσπάς: Ρε, εσύ του τα δίνεις τα λεφτά, τα 335 € από την τσέπη σου, στον άνθρωπο που δούλεψε τη γη πάνω από 60 χρόνια και παίρνει σύνταξη αγροτική; Εσύ του τα δίνεις και του τα στερείς; 

Δεν έχουν φιλοσοφική διάθεση κανένας τους να καταλάβουν ότι η ελευθερία είναι το υπέρτατο αγαθό. Και το χειρότερο δεν μιλάει κανένας. Χαμένοι απ’ τον κόσμο όλοι τους, όλοι τους εξαφανιστήκανε και πρώτοι οι αριστεροί που κόβονται για τα δίκαια του λαού, ενώ παλιά αν έκοβαν 100 € «αντίτιμον υγείας» - οποία ηλιθιότης - θα γινόταν επανάσταση. Ξεφτίλα. Και βάζουν χέρι στην προσωπικότητα με ύπουλο τρόπο, ενώ, όποιος είναι αριστερός το αποδεικνύει στη ζωή του έμπρακτα.

Αγανακτώ, οργίζομαι. Και ο άνθρωπος που έχει δίκιο έχει δεκαπλάσια δύναμη. Του τη δίνουν το μυαλό και η ψυχή που βρίσκονται βαθιά μέσα του, τα βλέπει όταν ψάχνει και δεν εθελοτυφλεί.
  

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

Koutsoviti

Η δική σας είδηση