«Δεν βγαίνει κανείς στο κυνήγι για να σκοτώσει κουρούνες»
Φώτης Βαρέλης

Βρισκόμαστε στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου. Και τι δεν βλέπουμε, δεν ακούμε, δεν διαβάζουμε. Και όσο πλησιάζουν οι εκλογές θα κορυφώνονται. Ένα μπουκέτο έκανα για αρχή του σημερινού από τα μέχρι στιγμής λεχθέντα και σας το προσφέρω για να ευθυμήσουμε. Να μαλακώσει η ψυχή μας από τα κακά που ακούμε, διότι πέφτουμε να κοιμηθούμε και βλέπουμε εφιάλτες, ξυπνάμε το πρωί και ξυπνάμε τρομαγμένοι. Ελάτε λοιπόν να ξεσκάσουμε. 

Εμείς θα φτιάξουμε σύγχρονο Δήμο, λειτουργικό, δυναμικό, βιώσιμο. – Θα είμαστε πάντα κοντά στο δημότη με διαφάνεια. – Σήμερα ο Δήμος απαιτεί ανθρώπους με όραμα (από οράματα, κοινό σύνθημα όλων χρόνια τώρα, έχουμε χορτάσει). – Εμείς θέτουμε τον εαυτό μας ψυχή τε και σώματι στην πρόοδο της περιοχής. – Θα εργαστούμε συστηματικά για το καλό των δημοτών. – Το μ ό ν ο που μας ενδιαφέρει είναι να προσφέρουμε (κυρίαρχο σύνθημα όλων επίσης κι αν κάποιος έχει αντίρρηση φέρνουν ως επιχείρημα κάτι λόγια του Σόλωνος, ταιριάζουν δεν ταιριάζουν, για «τον άχρηστο πολίτη» κτλ, όπως θα κάνουν και τώρα). – Δεν θα διστάσουμε να συγκρουστούμε με τις διαχρονικές παθογένειες. – Θα φέρουμε αλλαγή όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. – Αλλάζουμε αντιλήψεις, αλλάζουμε νοοτροπίες. – Εμείς είμαστε οι εκσυγχρονιστές τεχνοκράτες, οι πρωταγωνιστές του αύριο. – Έχουμε τη διάθεση, το σχέδιο και τον τρόπο να κάνουμε την Περιφέρεια πρότυπο για την Ευρώπη (ή το Δήμο ευρωπαϊκό πρότυπο). – Να κρατήσουμε τους νέους και τις νέες. Είμαστε αποφασισμένοι να σπάσουμε αυγά. Διατεθειμένοι να γίνουμε ακόμα και δυσάρεστοι. Να κάνουμε άλμα στο μέλλον. Να πάμε μπροστά (βέβαια μπροστά θα πάμε. Τι πίσω θα πάμε, στην προ Χριστού εποχή;)

Άλλος υπόσχεται ότι θα δημιουργήσει σύγχρονη, έξυπνη, ψηφιακή Πελοπόννησο και κάνει λόγο για ευφυή τηλεϊατρική, ευφυή γεωργία, ευφυή τουρισμό, ευφυή επιχειρηματικότητα… (τουτέστιν πάρτε και μασάτε ομίχλη). Άλλος: Για μας ο πρωτογενής τομέας αποτελεί βασική προτεραιότητα στην προσπάθεια να γίνει η περιφέρεια πρότυπο σε όλους τους τομείς και μιλούν για στιβαρά χέρια που διαθέτουν και θα οδηγήσουν το σκάφος σε «ασφαλή νερά». Θα σηκώσουν τα μανίκια και θα πιάσουν δουλειά από την πρώτη ημέρα. Θα απογειώσουν την ανάπτυξη. Έχουν σχέδιο και για τους νέους που πήραν τον ομματιών τους και θα τους φέρουν όλους (ο)πίσω, γιατί, καθώς λένε, υπάρχουν ευκαιρίες για όλους και αν δεν υπάρχουν αυτοί θα τις δημιουργήσουν. Θα αναστρέψουν την ερήμωση της υπαίθρου και την πληθυσμιακή συρρίκνωση, γιατί «εμείς, τί να κάνουμε, είμαστε γεννημένοι αγωνιστές» (τέτοια σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη). Άλλος πάει περιοδεία και παίζει μπάλα για ψηφοθηρία. Άλλη «έχω όραμα και τολμάω να μιλάω γι’ αυτό», με φορεμένα τα γάντια του μποξ επιδεικνύει τις δυνάμεις της και δίνει τον λόγο στον υιό που προτρέπει να αναδείξουν νικήτρια τη μαμά, ενώ άλλη μιλάει για «έξυπνες πόλεις», «έξυπνες τεχνολογίες», ακόμα και για «έξυπνες διαβάσεις», «έξυπνους οδηγούς πόλης», «έξυπνους μετρητές» (όπως «έξυπνες βόμβες» που σκοτώνουν μόνο ό,τι αναπνέει, λες και το μυαλό του ανθρώπου δεν έγινε παρά για το κακό), «οραματικά σχέδια», «ψηφιακές Απέλλες», «πάρκα τσέπης», υπόσχονται να ιδρύσουν μια δεκάδα μουσεία, όπως λαϊκής τέχνης, εικονικής πραγματικότητας, τοπικής μουσικής, λακώνων αγωνιστών, Σπάρταθλον κ.ά. (Αλήθεια, γιατί υπόσχονται πράγματα αφού γνωρίζουν ότι τίποτα δεν θα γίνει; Η ποιότητα των λόγων κρίνεται από το πόση αλήθεια κρύβουν μέσα τους). Και φυσικά στο σύνολό τους σχεδόν οι συνδυασμοί, κάπου 1300 σ’ όλη τη Χώρα – πώς σε πόλεις των 20 χιλιάδων κατεβαίνουν 5-6 συνδυασμοί των 150 υποψηφίων έκαστος; – καπελωμένοι από την κεντρική διοίκηση και εξουσία και τα κόμματα και το επιδεικνύουν με καμάρι (κατά τα λοιπά αυτοδιοίκηση και όχι υποδιοίκηση). Θερμοί υποστηρικτές του ενός πρώην και νυν πρωθυπουργοί, στα εγκαίνια εκλογικών κέντρων υπουργοί ή κομματικά στελέχη. Αφήστε πια τον διαδικτυακό πυρετό όπου εκεί βγαίνουν και άπλυτα στη φόρα, γίνεται λόγος για «ηλικιακό ρατσισμό» μετά του σχετικού σεξισμού κλπ, κλπ. Και φυσικά όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, κατεβαίνουν, λένε, στις εκλογές και κάνουν ό,τι κάνουν γιατί έχουν όραμα και θέλουν να προσφέρουν. (Ακόμα και υποψήφιος που είναι 102 ετών να προσφέρει θέλει, γιατί έχει όραμα ο άνθρωπος!) Και εδώ μιλάμε για διαδεδομένη επιδημία και εγκεφαλική ανωμαλία, μεγάλη αρρώστια και απολέμητη η πολιτική, που όσοι την έχουν τη λένε «δημοκρατική διαδικασία». Και γενικά υπόσχονται ότι θα κάνουν εκείνα που είχαν ξαναϋποσχεθεί οι περισσότεροι και δεν έκαναν τόσα χρόνια. 

Φυσικά πολύ πιο τονισμένα τα λένε οι υποψήφιοι σωτήρες όλων των εκλογών και όλων των εποχών. Και βεβαίως οι εκάστοτε εκλογές είναι πάντοτε οι κρισιμότερες, αφού διακυβεύεται το μέλλον του τόπου, της πατρίδος κι αυτοί γι’ αυτό γεννήθηκαν, να μας σώσουν. Και κάθε φορά που τα ακούω (οι άνθρωποι που τα λένε έχουν την αίσθηση του γελοίου;) έρχεται στα χείλη το της αοιδού που σιγοψιθυρίζω κιόλας
κόψε κάτι, κόψε κάτι, κόψε
σαν πολλά, παιδί μου, μας τα λες απόψε
και το του στοχαστή που προέταξα και λέγεται πια σαν παροιμία: «Δεν βγαίνει κανείς στο κυνήγι για να σκοτώσει κουρούνες». Που τι θέλει να πει ο ποιητής; 

Βγαίνει ο κυνηγός στο κυνήγι. Δεν βρίσκει λαγό; Ρίχνει στην πέρδικα. Δεν βρίσκει πέρδικα; Ρίχνει στον κότσυφα. Δεν βρίσκει κότσυφα; Ρίχνει στην τσίχλα. Δεν βρίσκει ούτε τσίχλα; Ρίχνει στον κοκκινολαίμη. Σε ένα μικρό πουλάκι που είναι όλο κι όλο μια μπαλίτσα πούπουλα μικρότερη από ’κείνη του πινκ πογκ. Στην κουρούνα πάντως δεν ρίχνει ποτέ. Ακόμα κι αν θέλει να εξασκηθεί στο σημάδι, θα βάλει έναν παλιοντενεκέ, ένα παλιόμπρικο ν’ ακούσει και το θόρυβο, θα μετρήσει και τις τρύπες από τα σκάγια για να «γραδάρει» τη σκοπευτική του δεινότητα, θα τα κάνει όλ’ αυτά ή από ανωμαλία θα ρίξει στην πινακίδα της τροχαίας, στην κουρούνα πάντως δεν θα ρίξει, ακόμα κι αν είναι μπαρουτιασμένος για να ξεθυμάνει κι ας σκούζει η κουρούνα πάνω από το κεφάλι του ή κάθεται στο κλαρί απέναντι. Δεν λέει: τώρα θα σε φτιάξω, μωρή πουτάνα καρακάξα. Δεν το λέει και δεν της ρίχνει καίτοι και στόχος άριστος είναι και λόγος ωφέλειας και μάλιστα γενικότερης υπάρχει από τις κουρούνες. Γιατί άραγε; Το σκεφτήκαμε ποτέ; 

Και όμως η απάντηση είναι τόσο απλή. Γιατί δεν έχει όφελος ατομικό. Ούτε καν την ικανοποίηση που νιώθει ο κυνηγός, όταν γυρίζει καμαρωτός με τα τρόπαιά του και είναι σα να λέει: Κυττάτε εμένα εδώ τι πέτυχα! Τι να φέρει ως τρόπαιο, την κουρούνα; Τότε είναι που όσοι τον δουν θα τον πάρουν στο ψιλό. Ακόμα κι εγώ που γράφω τώρα το κάνω γιατί νοιώθω πως κάποιος μπορεί να με διαβάσει κι αυτό με ικανοποιεί. Αλλιώς δεν θα ’γραφα. Όλοι λοιπόν γι’ αυτό που κάνουν κάπου αποβλέπουν και περισσότερο με τις εκλογές. Όχι μόνο τώρα αλλά πάντοτε και σε όλες τις εκλογές. Από του τελευταίου σωματείου μέχρι τις ευρωεκλογές, κατεβαίνουν, λένε, για να προσφέρουν. Είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει και γι’ αυτό θέτουν τους εαυτούς τους ψυχή τε και σώματι στην πρόοδο του Δήμου, της Περιφέρειας, της Πατρίδος. 

Ψέματα, ψέματα, ψέματα. Όφελος έχουν. Για τον εαυτούλη τους καίγονται και για την τσέπη τους φροντίζουν. Αν δεν είχαν όφελος δεν θα κατέβαιναν ποτέ, ούτε θα έκαναν όσα κάνουν. «Δεν βγαίνει κανείς στο κυνήγι για να σκοτώσει κουρούνες». Ως και εκείνοι που ορίζονται μέλη των εφορευτικών επιτροπών… ξύπνησαν και πρέπει, λένε, να αμείβονται, όπως οι δικαστικοί και οι γραμματείς. Και είναι τούτο (αφού δεν αμείβονται) «οικονομικός ρατσισμός» (να και καινούριος όρος ηχηρός). Και καλούν τους βουλευτές να φέρουν το θέμα στη Βουλή και να ζητήσουν αμοιβή των μελών των εφορευτικών επιτροπών. (Λακωνικός Τύπος 12/9/23. Αυτοί τουλάχιστον είναι ειλικρινείς). 

Και με την πολιτική – μεγάλη αρρώστια και απολέμητη – όπως έχει καταντήσει στις μέρες μας, φαίνεται ότι αναμειγνύονται οι χειρότεροι άνθρωποι. Όσοι έχουν γραμμάρια ηθικής κι αξιοπρέπειας δεν ασχολούνται, ούτε λένε τέτοιες κοτσάνες και αοριστολογίες που ξεπερνούν το γελοίο. Άμα κανείς είναι σώφρονας και ταπεινός και ξέρει ότι θα φθαρεί και στο τέλος θα αποτύχει δεν υπόσχεται τίποτα απ’ όσα τάζουν με «συμβόλαια τιμής» και δεν ανακατεύεται. Άρα εκεί πάει γιατί είναι ψώνιο και κυρίως γιατί κάπου αποβλέπει. Πάντως όχι για να προσφέρει και δη ανιδιοτελώς, όπως όλοι τους τονίζουν και γιατί δήθεν τρέφουν αγάπη στον τόπο και το λαό. Αν ήταν έτσι δεν θα ήθελε μισθό, χορηγία, αντιμισθία, ή άλλες απολαβές φανερές και κρυφές, δόξες και μεγαλεία. Είναι ψώνιο κι αυτό να μας παρηγορεί όταν βλέπουμε τα μαύρα μας χάλια.

Κλείνω λέγοντας ότι κάποτε σε έναν εξαιρετικά νέον και πολλά υποσχόμενον επιστήμονα επροτάθη από κόμμα εξουσίας να κατέβει για βουλευτής. Εκείνος, πριν απαντήσει, ζήτησε τη γνώμη ενός ακεραίου κατά πάντα συγγενούς του μεγάλης κάπως ηλικίας, ο οποίος του είπε: Με την πολιτική πρέπει να ασχολούνται όσοι έχουν τη φιλοπατρία του Κόδρου και την εντιμότητα του Αριστείδη. Αν τα έχεις να κατέβεις. Ο νέος κατάλαβε και δεν εξετέθη ποτέ. 

Στους Κόδρο και Αριστείδη θα προσέθετα από την σύγχρονη Ιστορία τον Ιωάννη Καποδίστρια. (Ο φοβερός και τρομερός Μέττερνιχ έβαζε λυτούς και δεμένους να βρουν στοιχεία εις βάρος τού Καποδίστρια ή αν δε βρουν να δημιουργήσουν. Μετά από καιρό οι πράκτορες τού ανέφεραν ότι δεν μπόρεσαν να βρουν ούτε και να χαλκεύσουν κάτι που να γίνει πιστευτό. Τότε ο Μέττερνιχ είπε τη φράση: ο έντιμος άνθρωπος δεν ηττάται ποτέ).
Εύχομαι σε όλους τους ψηφοθήρες καλή επιτυχία, καλό βόλι και με τα ταίρια τών θηραμάτων τους.