Παντελής έλλειψη φωτισμού καταγράφεται στην ΕπΟ Σπάρτης–Μυστρά, στο ύψος του Πάρκου Γουδέ, όπου η κυκλοφορία διεξάγεται κυριολεκτικά «στα τυφλά». Προ ενός τουλάχιστον έτους, τον Μάιο του 2024 στο πλαίσιο ενημερωτικής εκδήλωσης στο πάρκο, ο υπογράφων θυμάται ότι λαμπτήρες κίτρινου φωτισμού «τρεμόπαιζαν» έξω από το Γουδέ, δίνοντας μια ελάχιστη αίσθηση διακοπτόμενου φωτός –έτσι για να λέμε. Όμως από κάποιο σημείο -και σίγουρα σήμερα- έχουν βγει «νοκ άουτ», αφήνοντας τον δρόμο στο μαύρο κι άραχνο σκοτάδι. Εξαίρεση μια κολώνα led που φέγγει ακριβώς έξω από το πάρκο, που όμως μηδαμινά προσφέρει στην κίνηση στο εν λόγω οδικό τμήμα. Στην πλειονότητα της ζώνης από τη διασταύρωση προς νέες Εργατικές Κατοικίες-Β΄ Κοιμητήριο έως το ύψος της Αγίας Ειρήνης περίπου, απουσιάζουν πλέον οι κολώνες φωτισμού.
Επιεικώς απαράδεκτο έως κι εξωφρενικό. Την κατάσταση επιδεινώνει η γνωστή συστοιχία των «κουτσουρεμένων» βεβαίως ευκαλύπτων, που περιορίζει ακόμα περισσότερο τη διάχυση του -ήδη ανύπαρκτου- φωτισμού. Ο δρόμος μετατρέπεται έτσι σε παγίδα για τους διερχόμενους οδηγούς, που για τη διέλευση απαιτείται να χρησιμοποιούν τα φώτα πορείας (μεγάλα), κατ’ ελάχιστο. Να μην πούμε για πεζούς, που αν θελήσουν να κινηθούν τη νύχτα, θα χρειαστούν… φακό. Οι οδηγοί διατρέχουν καθημερινά κίνδυνο, κατά τις νυχτερινές μετακινήσεις, ενώ τα περιθώρια αντίδρασης σε απρόοπτες καταστάσεις είναι ελάχιστα.
Η μνήμη άλλωστε παραμένει νωπή από το τραγικό δυστύχημα του περασμένου Μαρτίου, όταν τρεις νέοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο επίμαχο τμήμα, ακριβώς απέναντι από το Πάρκο Γουδέ. Κι όμως, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Το απόλυτο σκοτάδι συνεχίζει να κυριαρχεί σε έναν δρόμο με ιστορικό ατυχημάτων και δυστυχημάτων, που αποτελεί επιπλέον μια από τις πιο πολυσύχναστες τοπικές αρτηρίες. Η συστοιχία των ευκαλύπτων, εμβληματική αλλά και πυκνή, εμποδίζει και την παραμικρή δέσμη φωτός της νύχτας (λ.χ. φεγγάρι ή ηλεκτροφωτισμός οικισμών κλπ). Δεν «φταίνε» όμως προφανώς τα δέντρα, που είναι ένα φυσικό τοπόσημο για την περιοχή, αλλά η ανυπαρξία φωτισμού.
Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για αμέλεια και να δούμε κατάματα την πραγματικότητα. Δεν είναι τωρινό εξάλλου το πρόβλημα, χρονίζει. Κι όμως εξακολουθούν οι αρμόδιοι να «σφυρίζουν» αδιάφορα. Δεν χρειάζεται να θρηνήσουμε, να «κλαίμε» και να αναθεματίζουμε και για άλλα ενδεχόμενα δεινά, προκειμένου να παρθούν άμεσα και ουσιαστικά μέτρα. Οι πολίτες απαιτούν να δουν «φως», κυριολεκτικά και μεταφορικά…
