Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στον τομέα της καθαριότητας των Δήμων και η επακόλουθη συσσώρευση απορριμμάτων στους δρόμους και τις πλατείες των πόλεων όλης της χώρας φανέρωσε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πόσο πίσω βρισκόμαστε στον τομέα αυτό, όπως και σε άλλους, από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και πόσο απατηλή είναι η εικόνα που έχουν δημιουργήσει κάποιοι Δήμαρχοι, ισχυριζόμενοι πως εφαρμόζουν προγράμματα ανακύκλωσης. Διότι, αν εφάρμοζαν επί της ουσίας και αποτελεσματικά τέτοιου είδους μεθόδους, τότε δεν θα υπήρχαν παρά ελάχιστα απορρίμματα για να βγουν με σακούλες στους αστικούς χώρους απόθεσης.
Στην περιοχή μας το πρόβλημα της ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων εξακολουθεί να καρκινοβατεί, αφού έχει ξεφύγει από τα πλαίσια ενός αυτοδιοικητικού προβλήματος με σαφή περιβαλλοντικά και υγιειονομικά χαρακτηριστικά κι έχει μετατραπεί σε κομματική αντιπαράθεση, σε προσωπική κόντρα, σε καταγγελίες πάσης φύσεως και χτυπήματα, ένθεν κι ένθεν, κάτω από τη ζώνη. Μα το πρόβλημα «ζει και βασιλεύει»!
Και πώς ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά όταν εδώ και πολλά χρόνια οι κυβερνήσεις και οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όλων των βαθμίδων κώφευαν στις αυστηρές προειδοποιήσεις της Ε.Ε. κι εφάρμοζαν μια ανατολίτικη τακτική του τύπου: «Έχει ο Θεός»!
Κάποτε, βεβαίως, τα πράγματα έφτασαν στο «μη παρέκει», αλλά είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος με συνέπεια να γίνονται σπασμωδικές κινήσεις και να προωθούνται αποσπασματικές «λύσεις» επενδυμένες με μπόλικη χρυσόσκονη.
Στην Περιφέρειά μας η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί έχει ως εξής: Διαπιστώνοντας σε όλο το προηγούμενο διάστημα την αδυναμία των Δήμων, μικρών ή μεγάλων, να υλοποιήσουν τοπικά προγράμματα ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, επενέβη η Περιφερειακή Διοίκηση Πελοποννήσου – εντός των αρμοδιοτήτων της - και προώθησε ένα συνολικό πρόγραμμα διαχείρισης των απορριμμάτων, το οποίο ανέλαβε να εφαρμόσει, μετά από διεθνή διαγωνισμό, η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ.
Στην περιφερειακή λύση, που έχει προχωρήσει αρκετά, αντιτάχθηκαν κάποιοι από τους Δήμους, που θεώρησαν το κόστος υπερβολικό και ζήτησαν να τους επιτραπεί η πραγματοποίηση τοπικών προγραμμάτων ανακύκλωσης. Οι αντιδράσεις οδήγησαν σε μια αναθεώρηση του περιφερειακού προγράμματος μετά την οποία το κόστος ανά τόνο και μερικοί από τους όρους της συμφωνίας βελτιώθηκαν σημαντικά, αλλά οι αντιθέσεις δεν υπερκεράστηκαν και το ζήτημα παρέμεινε ανοιχτό.
Ο καιρός περνάει, το πρόβλημα παραμένει άλυτο και τα πρώτα τσουχτερά ευρωπαϊκά πρόστιμα έφτασαν. Το θέμα για μας τους απλούς πολίτες δεν είναι ποιος θα «νικήσει» σ’ αυτό το ιδιότυπο «μπρα ντε φερ» Δημάρχων-Περιφέρειας, αλλά πότε θα δοθεί πλήρης και αποτελεσματική λύση στο χρόνιο πρόβλημα των απορριμμάτων για να πάψουν αυτή η φοβερή περιβαλλοντική υποβάθμιση της ελληνικής φύσης και οι συνεχείς κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία.
Μακάρι να είχαν οι Δήμοι μας την δυνατότητα και την ικανότητα να εφαρμόσουν την λύση της ανακύκλωσης ! «Χαράς Ευαγγέλια» για τον τόπο μας! Η ανακύκλωση, όμως, χρειάζεται:
- μελέτη και πρόγραμμα από ειδικούς επιστήμονες,
- συστηματική, συνεχή και σφαιρική ενημέρωση των δημοτών,
- ίδρυση δημοτικού οργανισμού ανακύκλωσης πλήρως στελεχωμένου,
- δημιουργία των αναγκαίων και κατάλληλων υποδομών και χώρων,
- τεχνικό εξοπλισμό (κάδους ανακύκλωσης , ειδικά απορριμματοφόρα κλπ)
- αυστηρό ελεγκτικό μηχανισμό.
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ρωτούσαμε τους αξιότιμους κ.κ. Δημάρχους που θεωρούν ότι εφαρμόζουν προγράμματα ανακύκλωσης να μας πουν τι ακριβώς έχουν κάνει από τα παραπάνω κι αν έχουν τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία για να κάνουν έναν πρώτον απολογισμό επί της ανακύκλωσης απορριμμάτων, αρχίζοντας από το βασικό: Πόσους τόνους απορριμμάτων παράγει ο κάθε Δήμος την ημέρα-τον μήνα-το έτος. Το ερώτημα είναι ρητορικό γιατί όταν κλήθηκαν, προ μηνών, από το Υπουργείο Περιβάλλοντος να το απαντήσουν δήλωσαν πλήρη αδυναμία με συνέπεια την μεταστροφή της έως τότε κυβερνητικής πορείας.
Επειδή ο περιφερειακός σχεδιασμός δεν εμποδίζει την εφαρμογή τοπικών προγραμμάτων ανακύκλωσης οι αντιδρώντες Δήμαρχοι «ας βάλουν νερό στο κρασί τους» κι ας βοηθήσουν όλοι μαζί να επιλυθεί αυτό το μέγα διαχρονικό πρόβλημα, που εκθέτει τη χώρα μας στην ευρωπαϊκή κοινότητα και στα μάτια των εκατομμυρίων επισκεπτών μας, οι οποίοι έρχονται για να χαρούν τις φυσικές ομορφιές του τόπου μας, το υπέροχο κλίμα του, τους καταπληκτικούς -πλην εξαιρέσεων- ανθρώπους του, τα ιστορικά και θρησκευτικά του μνημεία, τον σύγχρονο πολιτισμό του και βρίσκονται παντού αντιμέτωποι με τα «σκουπίδια»!
