Γαλλικές Εκλογές 2024: Επετεύχθη το έλασσον

Παρασκευή, 12 Ιούλιος 2024 13:05 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Γαλλικές Εκλογές 2024: Επετεύχθη το έλασσον

Η πολιτική ωριμότητα των Γάλλων είπε τελικά «ΟΧΙ» -προς το παρόν- σε μια ακροδεξιά κυβέρνηση για το Ελιζέ. Τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά λειτούργησαν τελικά στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία.

Οι πανηγυρισμοί και οι ζητωκραυγές έχουν μια παράμετρο ως προς την πολιτική κυριαρχία της Δημοκρατίας απέναντι στο νεοφασισμό και στο ξενοφοβικό Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν, δανειοδοτούμενο επίσημα από την Ρωσική τράπεζα.

Η άκριτη μεταφορά του Γαλλικού μοντέλου “η Γαλλία δείχνει το δρόμο’’ στην ελληνική πραγματικότητα είναι τουλάχιστον ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ.

1. Το Γαλλικό εκλογικό σύστημα για την Εθνοσυνέλευση είναι απλό πλειοψηφικό δύο γύρων από 577 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες. Ο υποψήφιος που θα εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία συγκεντρώνοντας πάνω από 50% των ψήφων, ανακηρύσσεται νικητής και κερδίζει την έδρα της περιφέρειας.

Αν στον πρώτο γύρο δεν αναδειχθεί νικητής, τότε διεξάγεται δεύτερος γύρος στον οποίον συμμετέχουν όσοι πέρασαν το όριο του 12.5% στον πρώτο, μαζί με τους δύο επικρατέστερους.

2. Η αριστερή συμμαχία του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος, με επικεφαλής τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν, θα δυσκολευτεί να μιλήσει με μια φωνή. Το μπλοκ συγκεντρώνει πέντε διαφορετικά κόμματα. Το ακροαριστερό France Unbowed και το Κομμουνιστικό Κόμμα έχουν ενωθεί με τα κεντροαριστερά κόμματα, τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους για να σχηματίσουν ένα Νέο Λαϊκό Μέτωπο.

Τώρα η πρόκληση δεν είναι πλέον αν η αριστερά μπορεί να ενωθεί ενάντια στην ακροδεξιά, αλλά μάλλον αν μπορούν οι διάφορες ομάδες να συνεργαστούν για να συμφωνήσουν πρώτα στο ποιος θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός από το στρατόπεδό τους -και στη συνέχεια στις πολιτικές που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν κυρίως στο Κοινωνικό Κράτος, την εξωτερική πολιτική, τις εργασιακές σχέσεις, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τη δημοσιονομική πολιτική, τα ελλείμματα, την αγροτική πολιτική, την παιδεία και την πολιτιστική ταυτότητα.

Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποτιμηθεί αυτό το εγχείρημα και το εκλογικό μανιφέστο, όπου η ωριμότητα αποδείχθηκε ισχυρότερη των προσωπικών φιλοδοξιών.

3.Ο Εμανουέλ Μακρόν, ο νεότερος πρόεδρος στην ιστορία της Γαλλίας -είναι γνωστός στη διεθνή σκηνή με αδιάκοπες διπλωματικές προσπάθειες και φιλοευρωπαϊκές πρωτοβουλίες-, κατέληξε ένας αποδυναμωμένος ηγέτης. Το πρόβλημα είναι πώς ο Μακρόν, ο οποίος δεν μπορεί να διεκδικήσει τρίτη θητεία στο Ελιζέ βάσει του Συντάγματος, θα καταφέρει να διατηρήσει τον έλεγχο της χώρας χωρίς πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση και να μην καταλήξει ως ένα «κουτσό άλογο».

Το στοίχημα του Μακρόν μπορεί να απέτρεψε την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία, αλλά θα μπορούσε ακόμη να βυθίσει τη χώρα στο χάος. Και χωρίς να έχουν προγραμματιστεί βουλευτικές εκλογές για έναν ακόμη χρόνο, η Γαλλία περνάει μια αβέβαιη περίοδο με τα μάτια του κόσμου στραμμένα στο Παρίσι, καθώς ετοιμάζεται να υποδεχθεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε τρεις εβδομάδες.

4.Μετά τα αποτελέσματα του δευτέρου γύρου των Γαλλικών εκλογών, το βέβαιο είναι ότι η Γαλλία πρόκειται να εισέλθει σε μια παρατεταμένη περίοδο αστάθειας, καθώς τρία αντίπαλα μπλοκ με ανταγωνιστικές ιδέες και ατζέντες προσπαθούν να σχηματίσουν συνασπισμό ή διαφορετικά κινδυνεύουν να βρεθούν σε κατάσταση παράλυσης.

Με ένα τόσο διχασμένο κοινοβούλιο δεν υπάρχει ελπίδα για μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε εσωτερικό επίπεδο, το καλύτερο που μπορούν να ελπίζουν οι αριστεροί είναι ad hoc συμμαχίες για την ψήφιση μεμονωμένων νομοθετημάτων.

5. Σύμφωνα με το σύνταγμα της Γαλλίας, ο Μακρόν εξακολουθεί να έχει κάποιες εξουσίες σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ευρωπαϊκών υποθέσεων και άμυνας και είναι υπεύθυνος για τη διαπραγμάτευση και την επικύρωση διεθνών συνθηκών. Ο πρόεδρος είναι επίσης ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της χώρας και κατέχει τους πυρηνικούς κώδικες.

Ο πρωθυπουργός λογοδοτεί στο κοινοβούλιο, ηγείται της κυβέρνησης και εισάγει νομοσχέδια.

Στα καθ’ ημάς μια προοδευτική διακυβέρνηση που να ανταποκρίνεται στα προβλήματα του κόσμου έχει μακρύ και δύσκολο δρόμο και δεν επιτυγχάνεται με τις γραφειοκρατικές και μηχανιστικές μεθόδους του παρελθόντος με στρατηγούς χωρίς στρατό εθελοντών, αρχών και αξιών. Και κυρίως δε, με “Μαρίες Αντουανέτες” του δεξιού Μητσοτακικού “εκσυγχρονισμού”, που ετοιμάζονται για εισοδισμό σε ό,τι εκμεταλλεύτηκαν, στην συνέχεια το έφτυσαν και, αφού θήτευσαν στην αυλή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, θέλουν να επανέλθουν ως δήθεν μεσσίες ενός σοσιαλιστικού οράματος.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

Koutsoviti

Η δική σας είδηση