Η αποκατάσταση του «ναρκοπεδίου» της Κ. Παλαιολόγου, έπειτα από δυόμισι περίπου μήνες πυρετωδών εργασιών, αποτελεί αναμφίβολα μια σημαντική ανάσα για την πόλη που παλεύει να ορθοποδήσει μετά τον κυκεώνα του έργου ανάπλασης. Ύστερα από χρόνια ταλαιπωρίας, τραυματισμών πεζών και χαμηλών «πτήσεων» για τα καταστήματα πέριξ του πεδίου παρέμβασης, η φράση του Συλλόγου Εστίασης Σπάρτης περί «ημερομηνίας ορόσημο» για την ολοκλήρωση της παρέμβασης βατότητας-καλλωπισμού, μοιάζει να συμπυκνώνει την ανακούφιση μιας κοινωνίας που με αδημονία περίμενε να απεγκλωβιστεί από τα ευτράπελα.
Και αυτή είναι η αλήθεια, με αστερίσκους όμως. Κι αυτό, καθώς το κλίμα συγκρατημένης ευφορίας δεν στάθηκε αρκετό για να αποτρέψει τις πρώτες… «ριπές». Ο δημοτικός σύμβουλος, Νίκος Τσούκλερης -σε ρόλο ψυχρού ρεαλιστή και σχολιαστή της πικρής πραγματικότητας- έσπευσε να υπενθυμίσει ότι τα «ορόσημα» δεν (πρέπει να) κηρύσσονται τόσο εύκολα. Μάλιστα, σκωπτικά, το πήγε ένα βήμα παραπέρα για να καταδείξει τον υπερβολικό ενθουσιασμό γύρω από το όλο ζήτημα. Διαισθανόμενος ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι τόσο πανηγυρική, δεν θέλει και πολύ -όπως αφήνει να εννοηθεί- η άτυπη ημέρα παράδοσης (18/11) να αναχθεί σε… τοπική αργία. Υπενθύμισε σχετική τοποθέτησή του στο ΔΣ Σπάρτης, τον περασμένο Ιούλιο, όταν είχε επισημάνει τα «κακώς κείμενα» ζητώντας δραστικές λύσεις. Ποια ήταν αυτά; Μα, τα αυτονόητα: Ότι το έργο παραμένει ημιτελές, η εργολαβία διαλυμένη, η εκκαθάριση σε αναμονή και οι κυβόλιθοι… μνημείο κακοτεχνίας που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ξηλωθούν.
Αναλυτικά, η ανάρτηση του Ν. Τσούκλερη: «Μετά το χαρακτηρισμό της χθεσινής (σσ 18/11/2025) ημέρας ως “ορόσημο”, πριν την κήρυξη της ως τοπική αργία και επειδή ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, θα ήθελα να ξαναθυμίσω σε όλους την τοποθέτησή μου από το ΔΣ στις 23/7/2025: “Το πιο κεντρικό, το πιο εμπορικό και το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης μας, έχει βαλτώσει εδώ και 3 χρόνια. Η εμπορική του κίνηση και η αξία έχει φτάσει στο ναδίρ, η ποιότητα ζωής των πολιτών επιδεινώνεται και οι τζίροι των επιχειρήσεων μειώνονται, με αποτέλεσμα αρκετά να έχουν κλείσει. Με δεδομένο ότι: α) έχει διαλυθεί η εργολαβία, β) αναμένουμε την εκκαθάριση και γ) σε κάθε περίπτωση οι κυβόλιθοι πρέπει να ξηλωθούν, καθώς είναι μια κακοτεχνία. Ας πάρουμε μια γενναία απόφαση να ξηλώσουμε και να διορθώσουμε όλο το έργο, έτσι ώστε η πόλη επιτέλους να προχωρήσει μπροστά”».
Ούτε… προφήτης να ‘ταν ο Ν. Τσούκλερης…
